12 november 2016 – Vroeg opstaan om op het uur van afspraak in het educatiecentrum te zijn en dan 1,5 uur moeten wachten, is niet raar. Dat komt omdat de meisjes ook huishoudelijke taken hebben. Fier tonen ze hun werk. De stap-voor-stap handleiding met foto’s hebben ze precies niet helemaal gevolgd, de waterdichte laag is doorprikt door het gebruik van kopspelden (en is dus niet meer waterdicht) , de microvezel wordt ook als toplaag gebruikt (dat kan irriterend zijn omdat het te veel vocht onttrekt aan de huid). Helemaal niet erg, daar is het eerste materiaal ook voor bedoeld: om uit te testen. Aan enthousiasme ontbreekt het hen zeker niet. Maar het is steeds opnieuw uitleggen, ook omdat ze druppelsgewijs het centrum binnenkomen.
Aan het eind van de week worden goede pads gemaakt in verschillende modellen en materialen! We kopen kleurrijk katoen op de markt voor de toplaag. De waterdichte stof wordt behouden maar we variëren met de absorptielaag: katoen van oude handdoeken en microvezel. Nu kan het eigenlijke testen beginnen, elk meisje krijg enkele pads. Daarna volgt een evaluatie. Wanneer men tevreden is, zullen ook pads gemaakt worden voor vrienden en familie.
Uit de gesprekken blijkt dat meisjes en vrouwen wegwerpmaanverband erg duur vinden en het vaak niet kunnen betalen. Ze gebruiken hun versleten hoofddoeken in de plaats. Een pakje van 10 maandverbanden kost 35 à 45 Dalasi, de ultradunne versie met vleugels zelfs 75 dalasi (€1,5). Alles komt uit Polen!!!
In de loop van de week ontmoeten we ook Omar, de jonge, ietwat stoere neef van Alpha die kleermaker is. Hij bekijkt het maken van pads vanop een afstand en heeft precies zijn bedenkingen 😉
